Wala Nga Bang Kapayapaan?

Ang aking mga pangarap
Ang mga munting pagasa
Sa ikabubuti ng bayan
Para din sa kabataan
Di ko lang nga maintindihan
Kung ganito ba talaga
Ang buhay...
Ang buhay...

Dapat bang tayo'y magkaisa
Kung puro away lang nga talaga
Ano ba ang katotohanan
Sino ang may kasalanan
Di ko lang nga maintindihan
Kung ganito ba talaga
Ang buhay...
Ang buhay...

Sana naman magkasunduan
Tayo'y lahat naninirahan at namumuhay
Di na natapos ang katwiran
Puro na lang katiwalian at kaguluhan
Wala nga bang kapayapaan...wala nga...
Wala nga bang kapayapaan...wala nga...

Paano na ang ating kinabukasan
Lahat naman ay nagsisisihan
Sino nga ba ang karapat dapat
Mamahala ng ating bayan
Di ko lang nga maintindihan
Kung ganito ba talaga
Ang buhay...
Ang buhay...

Di na ako makapaniwala
Sa lahat ng nagkakasala
Pwede naman magkasunduan
Dapat lahat makinig ng tunay
Di ko lang nga maintindihan
Kung ganito ba talaga
Ang buhay...
Ang buhay...

Sana naman magkasunduan
Tayo'y lahat naninirahan at namumuhay
Di na natapos ang katwiran
Puro na lang katiwalian at kaguluhan
Wala nga bang kapayapaan...wala nga...
Wala nga bang kapayapaan...wala nga...


I wrote this just now, thinking of making a musical composition. I never thought it would be that easy to write a song. I guess when you are really inspired, everything goes smoothly. I hope this reaches the souls of those who feel the way I feel. Isn't it too much already? We should protect our minds from the poisons of greed, anger and delusion. We should actively protect the world from disasters and pollution and keep society free from violence.

What is the truth? Why do we keep ourselves from the goodness of living a good life, free from the guilty pleasures that molds the society that only adds lust, greed, dishonesty and war between people? Why must our children suffer any longer? Aren't we supposed to build a brighter future for them, instead of building up the problems that they will have to face in the later years to come?

Must we run, when we can walk?
Must we weep, when we can smile?
Must we hate, when we can love?